Onlangs plaatste ik, zoals vele bloggers, de ‘Zo’n mama die….” TAG. Dit bericht is mijn reactie op een zeer hatelijk bericht dat ik n.a.v. deze TAG ontving:
- Mij is altijd geleerd: als je niks positiefs te zeggen hebt, kun je maar beter je mond houden.
- Ben jij zo perfect dan?
- Je kent inderdaad niet het hele verhaal (want je geeft al aan niet alles gelezen te hebben). Want ook al ben ik blogger, er zijn nog steeds dingen die ik privé wil houden.
- Je reactie zal niet geplaatst worden. Ik kan er namelijk niks mee. Als je me zo de grond in wil trappen, geef dan op zijn minst ook een tip om er weer uit te komen.
Dit vind ik een van de nadelen van geschreven teksten. Als lezer kun je ongemerkt de dingen op een heel andere manier interpreteren als dat ik ze bedoeld heb. Ik heb geen problemen met discussies of opbouwende kritiek, en ik wil ook graag mezelf verduidelijken als het nodig is. Maar dit soort puur negatieve reacties, nee, daar kan ik niks mee.
Krijgen jullie wel eens hatelijke reacties? En hoe ga je daar mee om?
