Ik zit niet lekker in mijn vel. Iets met december stress denk ik.
Na twee keer Sinterklaas vieren (wat wel heel leuk was), is mijn energie een beetje op.
Maar dan komen er meteen de kerstactiviteiten op school via de groepsApp binnen. En komen de kerstversieringen van zolder. Er is geen tijd om even bij te komen. Er moet weer gepland en geregeld worden. Waar vieren we kerst? Met wie? Cadeautjes, eten, nette kleren, kerstkaarten en nog meer.
En ook privé speelt er van alles (wat ik niet aan de hele wereld online ga gooien. nu nog niet, misschien wel nooit).
Er komt weinig uit mijn handen. Ik wil zo véél. Maar het lukt niet. Ik doe het noodzakelijk, en loop zelfs daarin een beetje achter. Mijn hoofd staat er gewoon niet naar. Mijn hoofd is vol. Met gedoe vooral. En hoewel ik graag wil schrijven, en mijn dingen wil delen, het komt er gewoon niet van.
Bovendien ben ik ontzettend kritisch op mezelf. Vind mijn ideeën al snel niet goed genoeg. Dat is iets waar ik aan moet werken, en niet alleen met betrekking tot bloggen.
Waar wil ik heen met dit verhaal? Geen idee. Ik wilde het even kwijt. Geen excuses voor de stilte, wel een uitleg. Een kijkje in mijn hoofd. Om weer op te starten. Want ik ga gewoon weer door alsof er niks gebeurd is, lekker weer bloggen de komende week.
Omdat IK het leuk vind, niet om anderen te imponeren.
