Jullie hadden er nog een van me te goed. Ik had beloofd gisteravond nog het verslag van de Campina boerderijdag te plaatsen. Ik denk niet dat jullie de smoesjes willen horen? Ik had het best kunnen doen, maar ik had er eventjes geen fut meer voor.
Naar Bergschenhoek
Ik kan wel het idee hebben om te gaan, maar t moet ook wel haalbaar zijn. Tijdens het bekijken kwam ik erachter dat er geen boerderijen in de buurt (lees: op fietsafstand) meededen. De dichtstbijzijnde was in Bergschenhoek, ongeveer een half uur met de auto hiervandaan. Maar gelukkig kon ik de auto van mijn moeder lenen, en konden we toch gaan. Vriendlief ging niet mee, die vond het maar een vreemd plan :-). Dus mama met d’r twee jongens gingen op pad.
De boerderij
Nu liggen boerderijen meestal niet ergens midden in de stad, maar met de tomtom aan reed ik er zo naar toe. Ik kon meteen zien dat het goed voorbereid was: Iets naast de boerderij was parkeergelegenheid voor de bezoekers, met een kort huifkarritje dat ons naar de boerderij bracht. De pret begon dus al op de parkeerplaats. Mijn jongens vonden de tractor en huifkar al helemaal geweldig.
Eenmaal op de boerderij komt de lucht je meteen tegemoet. Logisch natuurlijk, maar wel even wennen. Na een tijdje ruik je het niet echt meer, behalve als je echt ín de stal staat naast de koeien.
Activiteiten
Alle bezoekers kregen bij aankomst een soort plattegrond met een overzicht van de activiteiten, en de kinderen kregen een speurtocht. De antwoorden kon je op verschillende plekken op de boerderij vinden.
Verder kon je gewoon op eigen gelegenheid over het terrein rondlopen. Door de stal, waar je de koeien mocht aaien. Mijn kinders zijn bange poeperds wat dat betreft, maar zo’n koe is ook best groot van dichtbij. Wij liepen dus snel weer verder.
Buiten waren er allerlei activiteiten. Koe melken, een boeren meerkamp, en melkbus heffen, maar ook een springkussen en schminken. Voor sommige activiteiten, zoals de meerkamp, waren mijn kinderen van 4 en 6 nog wat te klein. Maar ze hebben zich ondanks dat ontzettend vermaakt. Vooral het springkussen viel in de smaak.
Ikzelf vond de speurtocht een leuke aanvulling. In plaats van alleen maar rond te lopen, zorgde de speurtocht ervoor dat we nog wat dingetjes leerden over koeien en de boerderij.
Zuivelbar
Op een evenement georganiseerd door Campina mag een proeverij natuurlijk niet ontbreken. Er was dus een heuse zuivelbar gecreëerd, waar je producten naar keuze kon proeven. Ik nam een glaasje karnemelk, en mijn kinderen lustte wel een bakje dubbelvla. Maar ook andere vlasoorten, gewone melk en zelf een krentenbol met roomboter behoorden tot de keuzemogelijkheden. Dit punt was volgens mij het drukte gedeelte van de dag, dus wij waren zeker niet de enige die van het lekkers genoten.
Naar huis
Toen we alle gedaan hadden leverden we de speurtocht in. We kregen een echte Campina Kanjer Medaille, en een lekker pakje melk voor thuis. Een leuk afscheidscadeautje en aandenken aan een leuke dag. Als allerlaatste konden we nog met de huifkar terug naar de parkeerplaats.
Het is geen dagvullend uitje. Wij hebben er ongeveer 5 kwartier rondgelopen, maar je kan het natuurlijk zo lang maken als je zelf wilt.
Vooraf vroeg ik me een beetje af waar ik aan begonnen was, vooral ook omdat Vriendlief er zo sceptisch over was. Maar het bleek een ontzettend leuke dag te zijn, en mijn kinderen zeiden al in de auto dat ze volgend jaar weer willen. Kortom: Goed gedaan Campina!
#13van30