Al een tijdje staat een goede fotocamera hoog op mijn verlanglijstje. Twee dingen zorgden ervoor dat ik die niet aanschafte: twijfel of ik hem daadwerkelijk ga gebruiken, en gebrek aan geld. Want een goede camera kost nogal wat.
Hoe ik goedkoop aan een camera kwam:
Mijn vader is een hobby fotograaf. Elke vakantie of uittapje die hij maakt, hij heeft altijd een camera om zijn nek. In de loop der jaren is die camera steeds groter en beter geworden met steeds meer functies. Een aantal maanden geleden heeft hij voor zichzelf een nieuwe camera gekocht. En zijn oude aan mijn broer gegeven, want hij wist dat mijn broer ook af en toe fotografeert. Van mij wist hij het niet.
Vorige week gaf mijn broer aan dat hij de camera niet gebruikt. Hij vind hem te groot, te zwaar en te ingewikkeld. En hij gaf het ding terug aan mijn vader. Tja, zo’n kans kon ik niet laten liggen he? Heel voorzichtig informeerde ik of ik hem dan misschien mocht hebben?
Mijn vader was helemaal verbaast. Hij had echt geen idee dat ik er interesse in zou hebben. Maar hij vond het volgens mij wel ontzettend leuk. Ik kreeg meteen een hele uitleg over de camera en de functie. Voor zover hij de dingen nog wist, want het was al een tijdje geleden dat hij er mee gewerkt had.
Mijn nieuwe camera:
Het is een wat ouder model Samsung spiegelreflexcamera. Ik heb nog nooit eerder met een spiegelreflexcamera gewerkt, dus dit is voor mij een perfecte oplossing. Een kwalitatief goede camera om mee te oefenen, zonder er meteen de hoofdprijs voor te betalen. Wat geeft het dan dat hij al iets ouder is.
In eerste instantie wil ik hem vooral gaan gebruiken voor blog foto’s. Maar als het bevalt lijkt het me ook leuk om er, net als mijn vader, mee te gaan hobbyen.
