Dit is deel 2 van mijn persoonlijk verhaal over mijn ziekte. Deel 1 lees je hier terug.
Naar de dokter
Na enkele maanden van kwakkelen en ploeteren heb ik eindelijk een afspraak gemaakt bij de huisarts. Een paar meter lopen door de wachtkamer. Ik ben buiten adem als ik in de spreekkamer plaatsneem.
Longontsteking?
Omdat ik van zo’n klein stukje lopen zit te hijgen, heeft de arts wel meteen door dat het echt niet goed is. Ze luistert naar mijn longen, en er wordt bloed afgenomen om de ontstekingswaarde te meten. Deze zijn niet echt zorgwekkend hoog. Maar omdat ik zoveel moeite heb met ademen, krijg ik een vrij sterke kuur antibiotica mee, voor de longontsteking.
Een paar dagen later, de kuur is bijna klaar, bel ik nogmaals de huisarts. Er zit vrijwel geen verbetering in de situatie. De arts besluit me door te sturen naar een specialist. Dezelfde dag nog moet ik langs het ziekenhuis om longfoto’s te laten maken. Enkele dagen later volgt het gesprek met de longarts.
Als ik samen met de longarts de foto’s ga bespreking, schrik ik. Er zijn ontelbaar veel ontstekingen te zien. Het eerste was de longarts doet, is mij een vrij stevige kuur prednison voorschrijven. Die ontstekingen moeten aangepakt worden!
Meer onderzoek
Maar de arts vind het vreemd dat de eerste kuur niet gewerkt heeft, en besluit wat verder onderzoek te doen. Heb ik inderdaad alleen maar een forse longontsteking, of is er meer aan de hand? Wat volgt is een gesprek waarin ik alle klachten van de afgelopen maanden opnoem en bespreek.
Omdat het zoveel is, en allerlei verschillende dingen, weet de arts niet meteen wat het zou kunnen zijn. Ze besluit om een heel breed bloedonderzoek aan te vragen om zoveel mogelijk dingen uit te sluiten. Gedacht wordt onder meer aan een auto-imuun ziekte.
Foute boel……
Het gesprek met de longarts was aan het eind van de ochtend. Rond half 1 was ik bij de bloedafname. Dezelfde dag nog, om half zes, werd ik gebeld door de longarts.
Of ik mezelf zo snel mogelijk wil melden bij de spoedeisende hulp. Ik moet opgenomen worden, want het is foute boel…….
Volgende keer lees je deel 3 van het verhaal, wat er gebeurde in het ziekenhuis.
