Helaas. Na iets minder dan twee weken bleek de blogchallenge teveel voor mij.
Er spelen op dit moment veel dingen in mijn leven. Dingen die ik moet doen, dingen die ik moet regelen, ongeplande veranderingen. Maar mijn hoofd is zo vol met die dingen, dat er een paar dagen eventjes geen plaats meer was voor bloggen. En omdat ik ervoor gekozen had om elke dag op de dag zelf een blog te schrijven (en dus niet vooruit te werken), kwam er een paar dagen niks online.
Jammer dat het niet gelukt is. Maar het leven laat zich niet plannen, zo blijkt maar weer. Mijn intentie is nu om toch gewoon door te pakken, en in ieder geval t/m 22 juni elke dag een blog online te knallen. Ik wil me niet uit het veld laten slaan door deze tegenslag, en er nog steeds het beste van maken. Misschien moet ik er lering uit trekken, en af en toe toch een beetje vooruit werken. En het vooral positief bekijken: Vóór de challenge had ik op z’n hoogst drie dagen achter elkaar geblogd. Nu had ik het toch mooi al 13 dagen volgehouden. Wat een vooruitgang!
Vroeger had ik dit als een enorme tegenslag gezien, en waarschijnlijk even een tijdje helemaal niet meer geblogd hebben. Maar daar kan ik nu overheen stappen. Schouders eronder en doorgaan. Dat is voor mij ook een persoonlijke overwinning, ik ben niet meer zo streng voor mezelf als eerder. Dus dat is ook iets positiefs wat deze challenge me gebracht heeft. En dat pakt niemand me meer af.
Wat doe jij als een doel of uitdaging niet lukt?
#14van30
